1.Монгол оронд бараан хэрэм хэмээх нэг зүйл бий.
2.Бараан хэрэм (Sciurus vulgaris) Хангай, Хэнтий, Хөвсгөл, Их хянган, Монгол-Алтайн ой тайгад тархсан, Ой модонд амьдрахад зохилдсон, сагсгар 140-220 мм урт сүүлтэй, хойд мөчид урдхаасаа бараг хоёр дахин урт, биеийн урт 160-280 мм, жин 280- 350 г хүрнэ.
3.Өвлийн улиралд хэрэмний чихний үзүүрт “бийр” мэт урт багц үс ургана. Гуужилт III-IҮ сараас эхэлж, Х сарын сүүлээр хөрс гүйцэж, үс сахлаг болж ноолууржина.
4.Хэрэмний ороо III сард болж, Ү сард зулзагалах жилд 1-2, заримдаа гурван удаа төрнө. Төрөх бvрдээ 4-10 зулзага гаргана.
5.Хэрэм хушны самар, шилмүүст модны үр боргоцой, мөөг, жимсгэнэ, холтос зэргийг бас иднэ. Хэрэм Өвөл ичихгүй, харин өвлийн ид хүйтэнд идэвх буурна.
6. Хэрэм модны хонгил буюу орой дунд хэсэгт хуш, шинэсний мөчрийг үелүүлэн овоолж модны холтос, хөвд, хаг, шилмүүс, шувууны өд зэргийг зөөлөвч болгон дэвсэж үүр засна.
7.Хэрэмний зассан үүрийг “хурил” гэнэ.
8. Хэрэм гайхалтай “ажилсаг” нэгэн. Тэрээр намар мөөг, элдэв жимс боловсорсон үед хатаагаад, өөрийн үүр орчим газар олон арван үүцийг бэлтгэж, хатаасан муудахгүй болсны дараа хурааж ариглана. Хуш модны самрыг 2-6 кг хүртэл цуглуулж, өөр ялгаатай газар нөөцөлдөг ажээ. Дүн өвлийн цас ихтэй, шуургатай, хүйтэн үед үүрэндээ нөөцөлсөн хоолоо зөөж идээд дугжирч байдаг. Тиймээс гадуур үзэгдэх нь цөөрнө.
+ There are no comments
Add yours